Ya da kartal gibi,
uzun uzun dik dik uçuruma,
kendi uçurumuna bakan kartal gibi…

-Nasıl da yukarıya,
aşağıya, içeriye,
hep daha derin derinliklere halkalanıyor uçurum! –
sonra,
ansızın,
düz uçuşla
aniden dalarak
kuzuların üzerine çullanmak,
birden aşağıya, yırtıcı açlıkla,
kuzu arzusunda,
bütün kuzu ruhlara kızgın,
öfkeli bütün erdemlice,
koyunca, kıvırcık kıvırcık
göz kırpıştıran, koyun sütü iyilikle alıklaşmışlara…

Böylesine
kartalcadır, parsçadır.
şairin özlemleri,
senin özlemlerin, binlerce maske altında,
sen ey deli! sen ey şair! ..

Sen ki bakarken insana,
tanrı bakar gibidir koyuna-
insandaki tanrıyı paralamak
insandaki koyunu paralar gibi
paralarken de gülmek-

Bu, işte senin kutluluğun,
bir parsın, bir kartalın kutluluğu,
bir şairin, bir delinin kutluluğu..!

(….)
Sadece Deli Sadece Şair
~Friedrich Nietzsche

Bir önceki yazımız olan Jean Baudrillard - Artık İnanamıyoruz Artık Sevemiyoruz Ne istediğimizi Bilmiyoruz.. başlıklı makalemizde Artık İnanamıyoruz, Artık Sevemiyoruz ve Felsefe hakkında bilgiler verilmektedir.